ໂພຊະນາການແມ່ນປັດໃຈທີ່ສຳຄັນອັນໜຶ່ງໃນການສົ່ງເສີມການຂະຫຍາຍຕົວທາງເສດຖະກິດຂອງປະເທດ, ໂດຍສະເພາະແມ່ນ ສປປ ລາວ, ເຊິ່ງເປັນປະເທດທີ່ມີຄວາມຕ້ອງການແຮງງານຫຼາຍ. ປະຊາກອນ ທີ່ມີສຸຂະພາບດີຈະປະກອບສ່ວນເຂົ້າໃນການພັດທະນາເສດຖະກິດໄດ້ດີ, ປະຊາກອນທີ່ຂາດ ສານອາຫານຈະເຮັດໃຫ້ປະສິດທິພາບຂອງຊັບພະຍາກອນມະນຸດຫຼຸດລົງແລະໃນທີ່ສຸດກໍ່ເຮັດໃຫ້ເກີດການ ສູນເສຍທາງດ້ານເສດຖະກິດ.

ບົດລາຍງານການຄົ້ນຄ້ວາ “ຜົນກະທົບທາງດ້ານເສດຖະກິດຂອງການຂາດສານອາຫານໃນ ສປປ ລາວ (ບົດລາຍງານປີ, 2021)” ສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າ ໃນປີ 2020 ສປປ ລາວ ສູນເສຍ 2.66% ຂອງ GDP ຫຼື 481.66 ລ້ານໂດລາສະຫະລັດ ເນື່ອງຈາກການຂາດສານອາຫານ. ປະມານ 50% ຂອງການເສຍຊີວິດ ຂອງເດັກນ້ອຍ ແມ່ນກ່ຽວຂ້ອງກັບການຂາດສານອາຫານ. ສາເຫດຂອງການຂາດສານອາຫານແມ່ນມີ ຫຼາຍປັດໃຈ ແລະ ເກີດຂຶ້ນໄດ້ຕັ້ງເເຕ່ໄລຍະເເມ່ຖືພາຈົນເຖິງລຸກອາຍຸຮອດ 5 ປີ. ການຂາດສານອາຫານ ມີຫຼາຍປະເພດ, ແຕ່ລະປະເພດມີຜົນກະທົບໄລຍະສັ້ນ ແລະ ໄລຍະຍາວຕໍ່ການ ພັດທະນາຂອງເດັກ, ເຊິ່ງອາດຈະສືບຕໍ່ສົ່ງຜົນກະທົບຈົນຮອດການເຕີບໂຕເປັນຜູ້ໃຫຍ່ຂອງພວກເຂົາ. ການລົງທຶນດ້ານໂພ ຊະນາການແມ່ນໜຶ່ງໃນຕົວຂັບເຄື່ອນທີ່ຄຸ້ມຄ່າທີ່ສຸດເພື່ອການພັດທະນາ ແລະ ຄວາມຢູ່ດີກິນດີຂອງ ປະເທດໃນອະນາຄົດ

ທຸກໆການລົງທຶນ 1 ໂດລາສະຫະລັດໃນໂພຊະນາການສາມາດສ້າງຜົນຕອບແທນຄືນໄດ້ 16 ໂດລາສະຫະລັດ.ການຫຼຸດຜ່ອນrາວະການຂາດສານອາຫານສາມາດເພີ່ມຜະລິດຕະພັນທາງເສດຖະກິດໂດຍລວມຂອງປະເທດໄດ້ປະມານ 11% ໂດຍການວັດແທກຈາກ GDP ຕໍ່ຫົວຄົນ. ການໃຫ້ໂພຊະນາການທີ່ເໆາະມົທໃນຊ່ວງໄວເດັກມີຄວາມສຳຄັນຕໍ່ການພັດທະນາສະໝອງ ແລະ ຮ່າງກາຍ ເພື່ອບັນລຸຄວາມອາດສາມາດຢ່າງເຕັມທີ່ຂອງພວກເຂົາ.